به گزارش سینماپرس، اجراهای تئاتر قرار بود در دو مرحله یعنی از هفته دوم فروردین ۱۴۰۰ و پایان تعطیلات نوروز روند عادی خود را آغاز کند، اما با تغییر وضعیت تهران از زرد به نارنجی در همان ابتدای راه متوقف شد.

بعد از یک تعطیلی موقت دو روزه در هفته دوم فروردین‌ماه، در همان روزهای نخستین بعد از تعطیلات نوروز با تصمیم ستاد ملی مقابله با کرونا کلیه سالن‌های سینما و تئاتر تعطیل شدند؛ در نتیجه گروه‌های تئاتری که پس از چند ماه تمرین خود را آماده اجرا کرده بودند چاره‌ای جز توقف فعالیت‌های خود نداشتند.

در همین ارتباط، عباس غفاری کارگردان تئاتر در گفت‌وگو با آنا با اشاره به این که تعطیلی‌های مکرر به شدت به تئاتر ضربه زده است افزود: در این اوضاع بلاتکلیف، هم هنرمندان و هم مدیران سالن‌ها نمی‌توانند برنامه‌ریزی کنند. هر چقدر این تعطیلی‌ها ادامه پیدا کند، اجراها عقب می‌افتد و طبیعتاً بخش عمده سال  را از دست می‌دهیم. مثلاً کسانی که در ماه فروردین اجرا داشتند، فقط دو شب اجرا رفتند. بنابراین اجرای آنها به زمانی موکول می‌شود که کرونا مقداری فروکش کند، از آن طرف آنهایی که باید در اردیبهشت روی صحنه می‌رفتند هم اجرایشان جلو می افتد و همین‌طور سلسله‌وار اجراها به تعویق می‌افتد.

بلاتکلیفی بلای جان تئاتر

وی اظهار کرد: خود من هم در نظر داشتم که روی دو، سه متن کار کنم و حتی با بازیگران هم صحبت کرده بودم.  می‌خواستم برداشت آزادی از باغ آلبالوی چخوف، «خاطرات یک هنرپیشه نقش دوم» از بهرام بیضایی و یک متن جدید از آقای چرم‌شیر را روی صحنه ببرم. هر کدام از این نمایش‌ها چند مرحله جلو رفت اما الان بلاتکلیف هستیم و نمی‌دانیم چه کار باید بکنیم، نه می‌توانیم تمرین را شروع کنیم و نه کار دیگری از دستمان برمی‌آید.

غفاری افزود: وقتی سالن‌ها تعطیل می‌شوند، امکان تمرین و استفاده از پلاتو هم فراهم نیست. حتی برای یک دورخوانی ساده هم مشکل داریم و خیلی از بازیگران ترجیح می‌دهند که در مکان مسقف حاضر نشوند. از طرف دیگر بازیگران می‌خواهند کار کنند چون بالاخره شغل آنهاست و از سر تفریح به سمت تئاتر نیامده‌اند

این کارگردان تئاتر عنوان کرد: این که اغلب فکر می‌کنند تئاتر یک فعالیت تفننی است به خاطر نشناختن این عرصه است. بازیگری سه ماه و روزی سه تا چهار ساعت تمرین می‌کند تا در یک نمایش حاضر شود. معمولاً هم  سر کار دیگری نمی‌رود. البته استثنا هم وجود دارد و بازیگرانی هستند که همزمان با تمرین تئاتر سر یک سریال  یا فیلم سینمایی هم هستند، چون تئاتر نمی‌تواند نیازهای مالی فرد را تأمین کند و یک منبع درآمد قابل توجه نیست. دو یا سه کار همزمان انرژی زیادی از بازیگر یا هر یک از عوامل می‌گیرد و واقعاً وحشتناک است.

 تامین هزینه‌های زندگی با ۴ میلیون تومان در سال!

وی گفت: از آغاز همه‌گیری کرونا، خانه تئاتر به اعضایش یک میلیون تومان و صندوق اعتباری هنر هم در دو مرحله ۳ میلیون تومان کمک کرده است یعنی در مجموع ۴ میلیون تومان. چه کسی می‌تواند در طول یک سال و نیم با ۴میلیون تومان زندگی کند؟

غفاری گفت: با شیوع کرونا شرایط تئاتر از نامطلوب به تراژدی رسید و حالا باید گفت که از تراژدی هم گذشته هم شرایط مالی و هم شرایط روحی بچه‌های تئاتر اسفناک است. در این شرایط کرونایی که وضعیت شهرها حتی از قرمز هم گذشته و بعضی از شهرها سیاه شده، بچه‌ها حاضرند با این شرایط بر سر تمرین یا فیلمبرداری بروند، تئاتر یا فیلم و سریال کار کنند، این نشان می‌دهد که هم به لحاظ روحی مشکل دارند که قبول کرده‌اند بروند و هم به لحاظ مالی مشکل دارند وگرنه در این شرایط چه کسی حاضر است کار کند؟

وی افزود: خیلی‌ از اهالی تئاتر را می‌شناسم که حتی کتابخانه شخصی خود را فروخته‌اند! رانندگی بسیار شغل شریفی است ولی خیلی از کسانی که حرفه‌ای داشتند تئاتر کار می‌کردند الان برای تأمین زندگی‌شان مجبور شده‌اند راننده تاکسی اینترنتی شوند و حتی کسانی را می‌شناسم که برای اینکه شناخته نشوند، بین شهری کار می‌کنند!

 امکان اجرای دوباره «سگدو»  پس از رفع کرونا

 غفاری که سال گذشته با نمایش «سگدو» در جشنواره تئاتر فجر حضرداشت درباره احتمال اجرای این اثر بعد از رفع شرایط کرونایی نیز گفت: من به عنوان کارگردان نمایش تمایل زیادی برای اجرای «سگ‌دو» دارم اما می‌دانم شرایط، شرایط عجیب و غریبی است و اجرای این اثر هم کار سختی است. این نمایش با توجه به ساختارش در هر سالنی قابلیت اجرا ندارد. ما کمتر سالن خصوصی داریم که هم عمق و هم ارتفاع خوبی داشته باشد. این یک واقعیت است که شاید ۱۰ درصد از سالن‌های خصوصی ما این شرایط را داشته باشند. از طرف دیگر گروه‌هایی مثل ما که گروه‌های مستقلی هستند و سرمایه‌گذار یا تهیه‌کننده ندارند، از پس مخارج سالن‌های خصوصی برنمی‌آیند. هر چند برای سالن‌های دولتی هم الان باید پول زیادی پرداخت کرد.

وی افزاد: با این حال من با مدیران تئاتر شهر صحبت کرده بودم، هم  با آقای گله‌دارزاده و هم قبلاً با آقای اسدی اما آنها هم شرایط پیچیده‌ای دارند. به خاطر کرونا کلی تعهدات از پارسال دارند که هنوز عمل نشده است و من هم شرایط سخت تئاتر شهر را می‌دانم و نمی‌توانم از آنها توقع داشته باشم. طبیعتاً اولویت اول با گروه‌هایی است که در نوبت هستند.